Bir düştü önce, ebrulî
Adım adım düştü gönlüme
Sessizdi çığlıkları
Hani bir bebeğin uykusundaki
iç çekişleri gibi
Hani günlerce ağlamış da
Gözyaşları tükenmiş
Hıçkırıkları boğazına tıkanmış gibi
Yine de bir anda kaldırınca başını
Bir ışık çaktı, ebrulî, gözlerinde
Düşlerin alazı
Sevginin palazı
Ömrümün özeti geçti bakışlarından
Ruhuma uzandı
Kalbime bir tohum bıraktı
Çıktı…
Bahar Tapkaç
1 Mart 2012
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder